- 2018-01-19 04:34:49
- ព័ត៌មាន
កវីថ្ងួចថ្ងូររឿងអាជីពតែងនិពន្ធមិនអាចចិញ្ចឹមក្រពះរស់
- 2018-01-19 04:34:49
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
កវីថ្ងួចថ្ងូររឿងអាជីពតែងនិពន្ធមិនអាចចិញ្ចឹមក្រពះរស់
ចន្លោះមិនឃើញ
អ្នកនិពន្ធគឺជាអ្នកបបោសអង្អែលអារម្មណ៍មនុស្សទូទៅតាមរយៈស្នាដៃរបស់ពួកគេ មានប្រលោមលោក បទចម្រៀង ភាពយន្ត ជាដើម។ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នអាជីពតែងនិពន្ធមិនទាន់អាចឈរលើគោលការណ៍មួយដែលធ្វើឲ្យអ្នកសរសេររស់នៅក្នុងជីវភាពធូរធារបានទេ ព្រោះចំណូលនៃការតែងនិពន្ធនៅមានតម្លៃទាបនៅឡើយ។
អ្នកនិពន្ធជើងចាស់មួយរូប លោក ទឹម ម៉ានី ដែលបានតស៊ូក្នុងអាជីពជាស្មេរច្រើនឆ្នាំ និងឆ្លងកាត់ឧបសគ្គជាច្រើន ដើម្បីបន្តកាន់ស្លាបប៉ាកកា ឲ្យដឹងថា អ្នកដែលចង់យកអាជីពជាអ្នកសរសេរធ្វើជាអ្នកមានបាន ប្រហែលជាមិនអាចទៅរួចទេ ប៉ុន្តែបើធ្វើព្រោះក្តីស្រឡាញ់ដើម្បីបន្តការងារមួយនេះគឺអាចធ្វើបាន។
សម្រាប់លោកជាអ្នកនិពន្ធមានភាពល្បីល្បាញតាំងពីឆ្នាំ ១៩៨២ មក បានបញ្ជាក់ពីតម្លៃ នៃការសរសេររឿងភាគទូរទស្សន៍ថា ក្នុងមួយរឿងដែលមាន៤០ភាគ ក្នុងមួយភាគលោកទទួលបានចំណូល ២០០ដុល្លារ ប៉ុន្តែរឿងមិនមានផលិតករហ៊ានជាវច្រើនទេព្រោះ គេគិតថាមានតម្លៃថ្លៃ។ លោកទឹម ម៉ានីថា «លោកគ្រូគ្រាន់តែចង់និយាយប្រាប់កូនថា ការសរសេរគ្រាន់តែជាការចូលរួមចំណែកថែរក្សាវប្បធម៌ អក្សរសាស្រ្តខ្មែរ ឲ្យកូនខ្មែរជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់ពីការសរសេរ បែបបទ ឃ្លោងឃ្លា ខ្មែរ។ អ្នកនិពន្ធមិនអាចក្លាយជាអ្នកមានអ្នកបានទេ គឺបានត្រឹមតែរស់កំដរក្ដីស្រលាញ់ ដូចខ្ញុំអញ្ចឹងបើគ្មានការងារជាមន្រ្តីក្នុងក្រសួងទេ ក៏មិនអាចរស់នឹងអាជីពជាអ្នកនិពន្ធនេះដែរ។»
អ្នកនិពន្ធមួយរួបទៀត សុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បានប្រាប់ថា រឿងមួយចំនួនដែលនាងស៊ីឈ្នួលនិពន្ធតាមភាគ គឺមួយភាគនាងទទួលបានចំណូលត្រឹមជាង៥០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។ យុវតីស្រលាញ់ការសរសេររូបនេះ បន្តថាតម្លៃនេះនាងត្រូវចូលរួមទាំងកាត់ឆ្អឹងរឿង និងបង្កើតសាច់រឿងផង។
នាងបន្តថា មិនអាចសង្ឃឹមលើអាជីពនេះដើម្បីទ្រទ្រង់គ្រួសាររបស់នាងបានឡើយ ដូចនេះនាងត្រូវធ្វើការងារផ្សេងទៀតដើម្បីជីវភាព។ កវីស្រីបន្តថា« ខ្ញុំស្រឡាញ់ការសរសេរ ហើយខ្ញុំបានព្យាយាមជាមួយអាជីពនេះជាច្រើនឆ្នាំហើយ តែមិន អាចហូបគ្រាន់»។
ជុំវិញបញ្ហាអ្នកនិពន្ធនេះប្រធានសមាគមអ្នកនិពន្ធខ្មែរអាណត្តិទី១០ ឯកឧត្ដម ព្រឿង ប្រណីត បានមានប្រសាសន៍ថា បច្ចុប្បន្នមានអ្នកនិពន្ធជើងចាស់មួយចំនួនលោកកំពុងរក្សាជីវភាព ធ្វើយ៉ាងឲ្យរស់ ក្នុងជីវភាពមួយសមរម្យ។
ទោះជាយ៉ាងណា ឯកឧត្ដមទទួលស្គាល់ថាអ្នកនិពន្ធខ្មែរមួយចំនួនក្នុងបច្ចុប្បន្នបើចង់យកអាជីពនេះធ្វើជារបរចិញ្ចឹមជីវិតវាមិនទាន់ទៅរួចទេ ប៉ុន្តែឯកឧត្ដមលើកទឹកចិត្តថា អ្នកនិពន្ធគួរតែពង្រឹងសមត្ថភាពខ្លួនឲ្យខ្លាំង ដើម្បីគុណភាពផលិតផលខ្លួនសិន។
ឯកឧត្ដមបន្ត « និយាយទៅសម្រាប់គំនិតខ្ញុំការសរសេរ គឺជាការកំដរអារម្មណ៍ ឲ្យយកអាជីពនេះចិញ្ចឹមជីវិតវាទៅមិនរួចទេ។ ប៉ុន្តែអ្នកនិពន្ធត្រូវដឹងថាហេតុអ្វីបានជាគេមិនឲ្យតម្លៃស្នាដៃយើងខ្ពស់ គឺយើងត្រូវមើលទៅលើទឹកដៃយើងសិន។ ប៉ុន្តែឥឡូវវារាងប្រសើរជាងមុនអ្នកនិពន្ធពេលដែលបោះពុម្ពផ្សាយស្នាដៃទៅមានអ្នកគាំទ្រច្រើនជាងមុន»។
តាមការសង្កេតមួយរយៈចុងក្រោយនេះអ្នកនិពន្ធហាក់មានទីផ្សារជាមុនដោយមានការបោះពុម្ពផ្សាយស្នាដៃជាច្រើន ឯស្នាដៃប្រលោមលោកក៏បានប្រែក្លាយជាភាពយន្តផងដែរ ជាពិសេសការចាក់បញ្ចាំងភាពយន្តខ្មែរនៅតាមកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ដែលធ្វើឲ្យចាប់ផ្ដើមបន្តអាជីពដោយមានក្ដីសង្ឃឹមជាងមុន ទោះជាយ៉ាងណាក៏មិនមានចំនួនច្រើនដែរ៕
